‘Woë heb ich dèt dèn aan verdeend?’ Die vraog waas ’t ierste wat toenmaolig Beerpiëpvors Jan Jacobs te huúre kreeg wie hae um leet weite det hae waas veurgedrage vur de Pannekletser van ’t jaor 1993. Jan had zien antwaord metein klaor. En herhaolde det nag ens oétgebreid in zien laudatio beej de oetreiking van de hoëgste óngersjei-ing van vastelaovesgezelsjap De Beerpiëp. Zien betoog is anno 2025 nag net zoe aktueel as toen. De liedjes van Piet van Bree huúre toet de canon van de Tegelse vastelaovesmuziek. Neet ein, maar mierdere generasies Tegelenaere, Sjteylerse en ouch Belvendse zien dao mei opgegreujd.
Noow ken Piet van Bree die vraog jaomer genóg nimmer sjtelle. Want dit is ein postuum iérbetoën. Piet is maondig 14 april op 79-jäörige laeftiéd euverleje. Zien rieke muzikale naolaotensjap zörg aevel det ziene naam vur altiéd verankerd bliéf in ós kollektieve geheuge.
‘Eine muzikale doézendpoët’. De kop baove ’t sjtökske in de Beerpiëpkrant van november 1992 woë-in zien nominasie vur de Pannekletser kort maar krachtig met houfletters bekind woort gemak, haet diék dreej decennia later nag niks aan zeggensjap verlaore. Zoë ouch ’t vervolg: ‘Wae wet neet ein liedje te zinge det door Piet van Bree van noeëte en/of wäörd is veurzeen?’. Destiéds waas det was-se neums ein ‘retorische vraog’. Piet produceerde krakers aan de loupende bangk. Zien bekindste nummer is óngetwiéfeld de evergreen ’t Kapelke van Geloë, ein van de tig nummers die hae same met Dré Geraeds zaliger sjreef. Op de liedjesaovende en -matinees in Tegele en Belvend is Piet met zien vastelaovessjlagers wal eine kier of viéftig (!) in de priéze gevalle. Ónger mier met D’n Duuvelsbal, nag altiéd ’t liéfleed van de Kaetelaers oét Sjteyl. En met ‘de Sjtèrre-Wals’, gesjreve same met dochter Suzanne. Of ‘Dreej daag zjwaaje’ en ‘D’n baaldaag’, same met Elbert Schroers. ‘De vlinderpolka’, ‘Sjterrewals’, ‘Mien hoésorkes’. Allemaol klassiekers die herinnere aan de gloriejaore van de Tegelse vastelaovesmuziék, dae in ’t letste kwart van de vurrige iëuw in gans Limburg hoëg aangesjreve sjting. Met dank aan Piet.
Daonaeve waas Piet van Bree zien ganse muzikale laeve aktief as dirigent van koëre en kepelle, van de Mal-Maaszengers oét Belvend toet sjmartlappekoër De Sjteyler Sjtaar en van de Boerejoekskepèl toet ’t hoésorkes van de Oelesrevues woë hae jaorelangk de liedjes en arrangemente veur sjreef.
Ziene muzikale sjtaot van deens is monumentaal en rechvaerdig ein houfsjtök apart in de Tegelse gesjiedssjriéving. ‘Wae sjriéf, dae bliéf’ zaet ein aad gezegde. Die wiésheid geit vur Piet van Bree zeker op, in döbbel opzich zelfs. Want Piet was ouch zón twintig jaor as reporter aktief vur de Beerpiëpkrant, later ’t Piepke. Ouch makde Piet jaorelang deil oét van ’t komité det kandidate nomineert vur de Pannekletser, de óngersjei-ing die de Beerpiëp jaorliks oétreik aan minse met bizóngere verdeenste vur de Tegelse gemeinsjap..
Muziek waas zien lös en zien laeve. De muziek die hae ós haet achtergelaote, laef wiér. Zien liedjes zien ein belangriék óngerdeil van ós Tegels erfgood, gaeve de vastelaovend in Tegele, Sjteyl en ouch Belvend nag altiéd klank en kleur en tovere beej hiel vuul minse nag dageliks eine lach op ’t gezich. Wies in lengte van jaore.
